Dziwi mnie...

- Synku, może ustąpiłbyś mi miejsca, bo mnie nóżki bolą...
- A babcia ustępowała jak była młoda?
- Oczywiście młodzieńcze.
- No i teraz nóżki bolą.

O tym, że należy ustępować miejsca w autobusie ludziom starszym każdy wie. Są dla nich nawet oznaczone miejsca w komunikacji miejskiej. I to raczej nikogo nie dziwi. Ale specjalne miejsca są także dla kobiet w ciąży i rodziców z dziećmi, o czym już prawie nikt nie pamięta. A to bardzo mnie dziwi.

źródło: www.mpk.poznan.pl

Kiedyś ustępowanie miejsca kobietom w ciąży lub matkom, które podróżują z dzieckiem było społecznym zwyczajem i nikogo nie dziwiło. Teraz zwyczaj najwidoczniej zanika. Nie wiem z jakiego powodu tak się dzieje. Może jest to wyniesione z domu, wynika z kultury albo jej braku, a może związane jest z używaniem smartfonów, czytników czy tabletów. Chociaż myślę, że te wszystkie sprzęty służą pasażerom jako wymówka, bo przecież łatwo udawać, że nie widzi się tej kobiety patrząc tylko w malutki ekran telefonu.

Jest teraz bardzo fajna, dość prowokująca akcja społeczna "Ustąp miejsca ciężarnej. Chyba, że nosisz w brzuchu coś ważniejszego". Jej celem jest pokazanie, że nasze społeczeństwo ma problem i nie reaguje nawet, gdy kobieta jest w zaawansowanej ciąży.

fot. Ogilvy's Beijing

A co z rodzicami jadącymi komunikacją miejską z małym dzieckiem? Takim, które nie siedzi już w wózku?

I tu bardzo dziwi mnie, że ludzie nie chcą reagować. Bo matka z małym dzieckiem to niby ma łatwiej?

Przytoczę pewną sytuację:

Tramwaj. Wsiadam z moją Gabą. Wszystkie miejsca zajęte, głównie przez ludzi młodych. Chcę skasować bilet, do kasownika mam kawałek, więc znajduję rurkę, której mogłaby się przytrzymać moja 4-latka i mówię do niej: 
- Pójdę skasować bilet a ty się tu trzymaj mocno. Zaraz wrócę.
- Mamo, ale nie dam rady, chciałabym usiąść.
Rozglądam się po tramwaju, miejsc brak.
- Gabrysiu, nie ma wolnych miejsc. Nie mamy wyjścia.
- Mamusiu, ja chcę iśc z tobą skasować. Nie chcę stać tu sama. - Gaba zaczyna się denerwować, mówi wystraszonym głosem, jest bliska płaczu.
Trzymam ją więc za jedną rękę, w drugiej mam torbę i próbuję sama się przytrzymywać siedzeń. Przedzieram się do kasownika co chwilę prosząc, żeby Mała trzymała się mocno.
A ludzie?
Wszyscy nagle podziwiają widoki za oknami albo spuszczają głowy i przeglądają coś w smartfonach. Jestem pewna, że wszyscy słyszeli naszą rozmowę. Nie zareagował nikt.

Podobna sytuacja zdarzyła nam się jeszcze dwa razy. Raz sam z siebie ustąpił nam miejsca starszy pan, komentując przy tym, że miejsca zajęte są przez młodszych ludzi a nikt matce z dzieckiem nie ustąpi.

Rodzicowi z małym dzieckiem naprawdę nie jest łatwo podróżować na stojąco. Zastanawia mnie, co w takich sytuacjach mają w głowach ludzie, którzy mogliby tego miejsca ustąpić. O czym wtedy myślą? I ciekawe, czy sami, kiedy będą mieli dzieci i będą z nimi podróżować transportem publicznym, przypomną sobie te sytuacje, w których mogli ustąpić.

Tak, wiem, można poprosić o ustąpienie miejsca. Nie każdy jednak ma ochotę "wytypować" osobę, którą się o to poprosi. Ewentualnie narazić się na niemiły komentarz. Byłam świadkiem sytuacji, gdy mama z ok 6-letnią córką poprosiła pana, ok 40-letniego o ustąpienie miejsca a pan oburzony krzyknął, że on tu siedział pierwszy.

Dziwi mnie, że mimo oznaczonych nalepkami miejsc, ludzie mają problem z ustępowaniem miejsca. Myślę, że niezależnie od tego, czy takie oznaczenie jest, czy nie, warto miejsca ustąpić. I kobiecie w ciąży, i mamie, tacie czy też dziadkom z dzieckiem. Trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że podróż w stanie błogosławionym lub z maluchem (albo maluchami) przy boku jest o wiele trudniejsza niż dla zwykłego pasażera. Nie każda mama ma możliwość podróżowania własnym samochodem a nie będzie przecież więźniem swojego mieszkania czy osiedla tylko z tego powodu, że nie jest w stanie poradzić sobie sama z podróżą.

Bądź życzliwy - ustąp miejsca :)

Wpis bierze udział w wyzwaniu Wakacyjne Wyzwanie Blogowe organizowanym przez blog Mama Notuje.