Z cyklu: Gabowe teksty

1. 

Gaba złapała zabawkową wędkę, przychodzi do mnie i mówi:

- Ja jestem rybaczką a ty rybem.

I zostałam tym rybem ;)

2.

Słuchamy sobie radia. Leci Bobby McFerrin "Don't worry be happy". Gabistworek podśpiewuje sobie pod nosem. Nagle milknie, ściąga brwi jakby intensywnie nad czymś myślała.

- Mamusiu, don't worry be happy to piosenka o pszczole. O szczęśliwej pszczole :)

Nowe tłumaczenie piosenki by Gaba :D

Jak bawić się z dzieckiem?

Zapewne każdy z rodziców ma taki moment, że nie ma ochoty bawić się z dziećmi. A dzieci męczą i męczą, bo przecież "się nudzą" albo po prostu chcą się z nami w coś pobawić. Inna opcja - jesteśmy rodzicami niemowlaka i chcemy bawić się z nim w "rozwijające" zabawy, ale denerwuje nas ciągłe chowanie się pod kocykiem lub podnoszenie wyrzucanych z łóżeczka zabawek (chociaż widzimy, że dziecku sprawia to niezłą frajdę). Albo po prostu nie lubimy bawić się z dziećmi (na pewno? może to tylko wymówka?). Ale żeby dziecka nie urazić próbujemy łagodnie odmówić "Chętnie bym się z tobą pobawił/a, ale...". A później męczą nas wyrzuty sumienia, że nie spędzamy z nim czasu...

I co tu zrobić? Jak się bawić?

Dziwi mnie...

- Synku, może ustąpiłbyś mi miejsca, bo mnie nóżki bolą...
- A babcia ustępowała jak była młoda?
- Oczywiście młodzieńcze.
- No i teraz nóżki bolą.

O tym, że należy ustępować miejsca w autobusie ludziom starszym każdy wie. Są dla nich nawet oznaczone miejsca w komunikacji miejskiej. I to raczej nikogo nie dziwi. Ale specjalne miejsca są także dla kobiet w ciąży i rodziców z dziećmi, o czym już prawie nikt nie pamięta. A to bardzo mnie dziwi.

źródło: www.mpk.poznan.pl

Jedno oko na Maroko..., czyli co nieco o naturalnych kosmetykach

Kosmetyki z Maroka są nazywane złotem Afryki. Do najbardziej znanych marokańskich kosmetyków należą naturalne oleje i glinka ghassoul.

Niedawno zaprzyjaźniłam się z taką jedną parą, która z Maroka pochodzi, a mianowicie z olejem migdałowym i wspomnianą wyżej glinką.

"Kochanie, czy dobrze w tym wyglądam?", czyli pytanie, które przerazi nawet największego twardziela

Pytanie, po którym zmięknie nawet Superman

Jest sobie taka oto sytuacja:

Małżonkowie szykują się na spotkanie ze znajomymi. Do męża podchodzi jego żona i pyta: Kochanie, jak w tym wyglądam?
Mąż nie wie co robić. Za to wie, że już po nim. W jego opinii kobitka w tej sukience wygląda niezbyt ładnie. Z drugiej strony zdaje sobie sprawę, że wydała na nią sporo pieniążków. Jeśli powie to, co myśli, żona może się lekko mówiąc obruszyć. Jeśli skłamie i powie, że w sukience wygląda super, a ona dowie się prawdy od koleżanek, będzie miał przechlapane, że kłamał i w dodatku pozwolił jej się ośmieszyć.
 
Panowie i Panie, znacie to pytanie? Mężowie pewnie nie raz je słyszeli a żony nie raz wypowiadały ;) Co się za nim kryje?

Zdrowe, syte i PYSZNE śniadanko, czyli pełnoziarniste pancakes

Pancakes, pankejksy, naleśniki po amerykańsku. Chodziły za mną już od dawna i w końcu mnie dopadły. Oczywiście, jak na Gabistworkową mamę przystało, postanowiłam zrobić ich zdrowszą wersję ;)

Aktywny weekend - Dolina Bolechowicka i okolice

Lubimy spędzać czas aktywnie, najlepiej na łonie przyrody, a najnajnajlepiej w skałach (Tata i Gabistworek się wspinają, mama jeszcze zwleka ;)). Chciałabym polecić Wam bardzo ciekawe i piękne miejsce na odpoczynek dla całej rodziny.

Z cyklu: Gabowe teksty

1. 
Gaba: Od krowy mamy mleko.
Mama: A co jeszcze można mieć od krowy?
Gaba: Czekoladę! :D

2.
Mama: Jesteś arbuzem i cię zjem!
Gaba: Mam pestki!
Mama: Tfu, wypluję pestki a ciebie i tak zjem.
Gaba: Te pestki są jadowite.
Mama: Otrują mnie?
Gaba: Nie. Są jadowite, czyli można je zjeść.

Idąc tym tokiem myślenia, maliny i truskawki też są jadowite :)

Ratunku! Złość! Ratunku! Agresja!

Uczucie złości zna każdy. Towarzyszy ona niemowlętom, przedszkolakom a także dorosłym. Złość jest społecznie potępiana. Okazywana przez dzieci postrzegana jest jako oznaka złego wychowania. A przecież często jest po prostu sposobem na okazanie niezadowolenia, sprzeciwu i jest samoobroną organizmu.

Źródło: Flickr, Creative Commons, by Mindaugas Danys